Jak budujesz...? Skała czy piasek?

„Każdego więc, kto tych słów moich słucha i wypełnia je, można porównać z człowiekiem roztropnym, który dom swój zbudował na skale. Spadł deszcz, wezbrały potoki, zerwały się wichry i uderzyły w ten dom. On jednak nie runął, bo na skale był utwierdzony. Każdego zaś, kto tych słów moich słucha, a nie wypełnia ich, można porównać z człowiekiem nierozsądnym, który dom swój zbudował na piasku. Spadł deszcz, wezbrały potoki, zerwały się wichry i rzuciły się na ten dom. I runął, a upadek jego był wielki»

(Mt 7, 24-27)

Budowla to schronienie, przed burzą, deszczem, wiatrem… Może być wyniosła jak pałac, kościół, zamek, może pełnić funkcje handlowe: galeria, sklep spożywczy, może być miejscem nauki, pracy; mieszkania: dom jednorodzinny, blok, apartament. Ale, żeby była bezpieczna musi być zbudowana na solidnych fundamentach, przez osoby które się znają na budownictwie, z odpowiednich materiałów i według zasad, które obowiązują.

Nasza wiara, życie; przez Jezusa w dzisiejszym cytacie, również jest porównana do budowli- solidnej, zbudowanej na skale, jak również zbudowanej na piasku, która po mocnym wietrze znika 

z powierzchni ziemi.

Chodzimy do kościoła, niektórzy raz w tygodniu; niektórzy częściej. Słuchamy na każdej Mszy Świętej słów Jezusa Chrystusa odczytywanych przez kapłana w czasie Ewangelii.

Słuchamy. Pytanie czy uczestniczymy w tych słowach? 

Czy wsłuchujemy się w to co w tym momencie mówi Jezus? Do Nas osobiście- do Ciebie, do mnie. Czy stoimy tylko i rozglądamy się 

po kościele- czy sąsiadka jest na Mszy Świętej, co nowego pojawiło się w kościele- jakie nowe kwiaty, jacy ministranci służą itd… 

Czy może myślimy o tym co będziemy jeść za chwilę na obiad, planujemy sobie popołudnie… może odwiedzę dziś Ciocię Krysię.. a może pojadę w góry…

Pytanie- po co przychodzimy do kościoła- jak nie słuchamy Jezusa? Po co marnujemy swój czas? Po co chodzimy i lekceważymy Jezusa, który mówi..? Przecież ciekawszy film leci właśnie 

w telewizji, świeci słońce można się opalać… Po co marnujemy czas, jak i tak wychodzimy z kościoła bez jakiejkolwiek wiedzy, jakichkolwiek nowych wiadomości od Jezusa…

Chcemy i uważamy się za Katolików, a nawet nie znamy podstaw Pisma Świętego… chociażby Ewangelii… Jak możemy mówić 

o sobie, że jesteśmy wierzący jak tak naprawdę nic nie wiemy… 

W co wierzymy? W malutkiego Jezuska w stajence? W Jezusa, który jest automatem- przychodzisz zamawiasz i dostajesz? W Boga, który tylko za zło nas każe, a gdy zrobimy coś dobrego to jest zajęty…? Czy może wierzymy, bo tak robią wszyscy- co powiedzą sąsiedzi nie widząc mnie w kościele, co powie mama gdy nie pójdę na niedzielną Mszę Święta- pewnie zakaże mi wieczornego wyjścia z koleżankami, więc dla świętego spokoju już pójdę…

I tak budujemy swój dom- na fundamencie z piasku- przychodzi pierwszy poważny kryzys i koniec… upadamy, jesteśmy bezsilni.. obwiniamy wszystkich dookoła tylko nie siebie.. Bóg jest wtedy zły, bo nam nie pomaga, nie słucha, zsyła na nas choroby, przecież to nie jest Bóg- On jest miłosierny.. dobry..

Bzdury! Bóg chce abyśmy wzrastali w wierze… On jest w każdym naszym cierpieniu, chorobie; On jest w ofiarach wojen, On jest w umierających w samotności, w kalekach, bezdomnych… On jest wszędzie! On zsyła na nas cierpienie, aby nas umocnić w wierze… 

Tylko, żeby to wiedzieć trzeba nam słuchać Jego słów… i wypełniać je! Budować wiarę- Naszą wiarę na fundamencie Jego słów, 

a wtedy nawet huragan nam nie straszny!

Módlmy się o chęć słuchania Jezusa i do wypełniania Jego słów w naszej codzienności!

Błogosławionego tygodnia! ;)

Ciekawe czy ktoś dotrwał do końca.. jeżeli dotrwałeś GRATULACJE… działaj! Od dziś! ;)