Puste miejsce (wiersz)

Puste miejsce

Jakub Polak

Co roku zostawione

Stoi obnażone

Co roku puste

Tradycją osnute

Tak robiła babcia, mama i ja robię

I w te święta pewnie to samo zrobię

Postawię pusty talerz, nawet kompotu nie naleję

Odrobię jak zawsze zwyczaju lekcję

Gdy wszyscy do wigilijnego stołu siadają

I kolejne potrawy stawiają

Nie pomyślą, że za rogiem na ławce

Ktoś rękę na pusty żołądek kładzie

Nie pomyślą, że za ścianą

U starszej pani żadne życzenia nie padną

Nie pomyślą, że starsza ciotka schorowana

Świątecznym uśmiechem nie będzie obdarowana

I tak co roku puste miejsce mamy

I nikomu go nie oddamy

Bo tak tradycja nakazuje

A każdy z nas to naśladuje

Może w tym roku puste nie zostanie?

Masz pomysł komu się dostanie?

Kogo zaprosisz do wspólnego świętowania

I wspólnych relacji budowania?

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Miłość (wiersz)

Miłość Jakub Polak Miłość mi wszystko wyjaśniła Mówił znany nam Karol Wojtyła Miłość mi wszystko rozwiązała Pisał przed laty Karol Wojtyła Pytam – czym jest Miłość? Krzyż to Miłość Nadzieja to Miłość Poświęcenie to Miłość Cierpienie to Miłość Przebaczenie to Miłość Czym dla mnie jest Miłość? Miłość to bliźni który denerwuje To mąż, który żonę całuje Człowiek, który o pomoc prosi Matka, co na rękach niemowlę nosi Bezdomny, do którego podejść się boisz Dziecko, dla którego chleb rano kroisz Rodzic, który troszczy się o Ciebie Miłość to obumieranie Ciebie Spoglądam Miłości w oczy Czy to smutek przy Miłości kroczy? Nie, to nie smutek, to poświęcenie Bo Miłość to obumieranie Ciebie Miłość, co to słowo znaczy? Zapytaj Jezusa, On Tobie odpowiedź wyznaczy On niewinny umierał na Golgoty scenie Bo Miłość to obumieranie Ciebie Maksymiliana zapytaj, co w ob...

Czytaj więcej

Spowiedź... strach czy radość?

„Bo jak niebo góruje nad ziemią, Tak drogi moje górują nad waszymi, A moje myśli nad waszymi myślami (…)” Iz 55, 9 Jezus chodząc i nauczając uczulał swoich słuchaczy, aby najpierw, zanim osądzą drugiego człowieka zobaczyli to co jest w nich złe i co oddala ich od Stwórcy. „Czemu to widzisz drzazgę w oku swego brata, a belki we własnym oku nie dostrzegasz?” (Mt 7, 3) Uciekamy od grzechów, boimy się przyznać, że popełniliśmy grzech ciężki czy lekki i wyznać go w Sakramencie Pokuty, dlatego tak wiele osób ucieka od konfesjonałów, nie idzie do Spowiedzi bo nie chce uniżyć się i przyznać do słabości, uważa że wystarczy żal w sercu i już jest czysty. Wielu z nas również unika systematycznej Spowiedzi, bo nie popełniła żadnego ciężkiego grzechu. Jezus Chrystus powiedział do Świętej Siostry Faustyny: „Kiedy się zbliżasz do spowiedzi, wiedz o tym, że ja sam w konfesjonale czekam na ciebie, zasłaniam się tylko kapła...

Czytaj więcej

Żyjemy po to.. żeby żyć...

Żyjąc w pędzie za pieniądzem, sukcesami zawodowymi, karierą często zapominamy o tym dlaczego tak naprawdę żyjemy. Dlaczego pojawiliśmy się na tym świecie i jakie jest nasze przeznaczenie. Czy zastanawiamy się nad wartościami wokół, których kształtujemy swoje życie, wartościami, do których dążymy, którymi żyjemy? A może żyjemy tylko po to, aby żyć? Aby „jakoś” przeżyć to życie, ważne żeby było tylko zdrowie, pieniądze, i żebyśmy byli szczęśliwi, a reszta sama jakoś się ułoży. Żyjemy, bo tak musi być i już! Nie staramy się odkryć jakiegoś głębszego sensu życia, poznać planu jaki wobec nas ma Bóg… Po co? Przecież to może zaszkodzić naszej karierze zawodowej, rodzinie, możemy stracić przyjaciół, których poznaliśmy. Żyjemy i żyjemy, starzejemy się, zmierzamy ku końcowi naszego ziemskiego życia, wreszcie przychodzi ta chwila kiedy trzeba się pożegnać i przejść do wieczności i dopiero wtedy, często dopiero na łożu śmierci pytamy: „Co tak właściwie zrobiłem/a...

Czytaj więcej

Codzienność z Bogiem

Szukaj na tym blogu